فهرست
جاذبه‌های پنهان استانبول: ۸ مکان کمتر شناخته‌شده که حتماً باید ببینید
استانبول، شهری کهن و دوسویه در مرز اروپا و آسیا، بیشتر با جاذبه‌های مشهوری چون مسجد آبی و ایاصوفیه شناخته می‌شود. اما فراتر از این دیدنی‌های پرگردشگر، جاهای دیدنی متنوع دیگری نیز در گوشه و کنار شهر پنهان شده‌اند که حال و هوایی متفاوت و جذاب به شما ارائه می‌کنند. در این مقاله سفری می‌کنیم به ۸ مکان و محله کمتر شناخته‌شده استانبول که توریست‌های کمتری از آن‌ها باخبرند.
این جاذبه‌ها شامل محله‌های تاریخی با خانه‌های رنگارنگ، موزه‌های منحصربه‌فرد، طبیعت بکر و بناهای فراموش‌شده تاریخی است که هر کدام گوشه‌ای از فرهنگ و تاریخ غنی این شهر را روایت می‌کنند. اگر می‌خواهید فراتر از مسیرهای معمول گردشگری حرکت کنید و چهره‌ای محلی‌تر و اصیل‌تر از استانبول ببینید، این مکان‌ها را در برنامه سفر خود بگنجانید. در ادامه، ضمن معرفی هر جاذبه، اطلاعات کاربردی شامل موقعیت، نحوه دسترسی، هزینه ورودی و نکات بازدید را نیز برای شما آورده‌ایم تا برنامه‌ریزی سفر آسان‌تر شود. با ما همراه باشید تا استانبول کمتر دیده‌شده را کشف کنیم.
محله‌های بالات و فنر
خیابان‌های رنگارنگ تاریخ و فرهنگ
نمایی از کوچه‌ای با خانه‌های رنگارنگ در محله بالات (Balat) استانبول
محله‌های فنر (Fener) و بالات (Balat) از قدیمی‌ترین و رنگارنگ‌ترین محله‌های استانبول هستند که در ساحل شاخ طلایی (Golden Horn) قرار دارند. کوچه‌های سنگ‌فرش‌شده باریک با ردیفی از خانه‌های قدیمی به رنگ‌های شاد و متنوع، چهره‌ای کارتونی و شاد به این منطقه داده‌اند.
بالات historically محله یهودیان استانبول بوده و هنوز هم کنیسه‌های قدیمی در آن دیده می‌شود. فنر نیز زمانی محل سکونت یونانیان ارتدوکس بوده و اکنون پاتریارک‌نشین ارتدوکس یونانی (کلیسای ارتدوکس فنر) در اینجا قرار دارد.
در دل این بافت تاریخی، کافه‌های دنج، کتابفروشی‌ها و عتیقه‌فروشی‌های کوچک پنهان شده‌اند که فضای هنری و بوهیمی به محله داده‌اند. یکی از جذاب‌ترین بناهای منطقه، کلیسای سنت استفان بلغاری است که تماماً از قطعات فلزی پیش‌ساخته ساخته شده و معماری منحصربه‌فردی دارد. همچنین دبیرستان ارتدوکس یونانی فنر با نمای آجری قرمزرنگ خود (معروف به مدرسه قرمز یا Kırmızı Mektep) مانند قلعه‌ای قرون‌وسطایی بر فراز تپه‌ای خودنمایی می‌کند.
هرچند ورود به داخل این مدرسه برای عموم آزاد نیست، تماشای عظمت ساختمان آن از بیرون خالی از لطف نیست. گشتی در بالات و فنر، شما را با همزیستی ادیان و فرهنگ‌های مختلف در تاریخ استانبول آشنا می‌کند؛ در یک خیابان ممکن است یک مسجد عثمانی، یک کلیسای ارتدوکس و یک کنیسه یهودی را با فاصله کم از هم ببینید.
نکته محلی: برای بازدید از بالات، وسط هفته یا صبح زود بروید تا کوچه‌ها خلوت‌تر باشند و بتوانید آزادانه عکاسی کنید. حتماً در یکی از کافه‌های قدیمی محله (مثلاً کافه‌های خیابان کوچک چهارشنبه) چای یا قهوه‌ای بنوشید و از حال‌وهوای نوستالژیک محله لذت ببرید.
آدرس: محله‌های بالات و فنر در منطقه فاتح (شمال غربی شبه‌جزیره تاریخی استانبول) در ساحل شاخ طلایی واقع شده‌اند.
دسترسی: بهترین راه استفاده از اتوبوس‌های شهری یا خطوط مترو و تراموا است. مثلاً از میدان امینونو یا تکسیم سوار اتوبوس‌های خط BN2 یا 99A شوید که در ایستگاه نزدیک بالات توقف دارند. همچنین می‌توانید از اسکله امینونو سوار خطوط کشتی شاخ طلایی شوید و در اسکله فنر پیاده شوید. تاکسی نیز از سلطان‌احمد تا بالات حدود ۱۵ دقیقه زمان می‌برد.
هزینه: بازدید از محله بالات و فنر رایگان است. فقط اگر وارد برخی اماکن خاص شوید (مثلاً موزه چورا در نزدیکی فنر) هزینه دارد، ولی گشت‌وگذار در کوچه‌ها هزینه‌ای ندارد.
خانه‌های چوبی عثمانی با رنگ‌های زیبا در محله کوزگونجوک (Kuzguncuk) استانبول
کوزگونجوک (Kuzguncuk) د
ر کرانه آسیایی بسفر و کمی بالاتر از اسکله اسکدار، محلهای دنج و زیبای پنهان‌شده است. کوزگونجوک با کوچه‌های سنگی باریک و خانه‌های چوبی قدیمی با رنگ‌های چشمگیر، فضایی شبیه یک دهکده کوچک دارد که بسیاری از آن‌ها مرمت شده‌اند.
در گذشته این محله، سکونتگاه یهودیان بوده و هنوز هم تنوع فرهنگی جالبی در آن دیده می‌شود. در یک خیابان کوتاه، می‌توانید دو کنیسه یهودی، دو مسجد و کلیساهای یونانی و ارمنی را در چند قدمی هم ببینید. این همزیستی قدیمی ادیان مختلف، کوزگونجوک را به نمادی از رواداری فرهنگی در استانبول تبدیل کرده است.
فضای محله بسیار صمیمی و محلی است؛ کسبه همدیگر را می‌شناسند و اغلب ساکنان در طول روز جلوی درِ خانه‌ها یا کافه‌های محلی مشغول گفتگو هستند. خیابان اصلی محله (خیابان استقلال کوزگونجوک) پر از کافه‌ها، نانوایی‌ها و مغازه‌های کوچکی است که عطر نان تازه و غذاهای خانگی در هوا پیچیده است.
اگر اهل سینما و سریال‌های ترکی باشید، شاید نماهای کوزگونجوک برایتان آشنا باشد چون اینجا لوکیشن محبوب فیلم‌برداری بسیاری از سریال‌های ترکی است (به خاطر بافت قدیمی و زیبایش). قدم‌زدن زیر درختان چنار کهنسال محله و تماشای خانه‌های قدیمی با بالکن‌های چوبی کنده‌کاری‌شده، تجربه‌ای آرامش‌بخش و به‌دور از هیاهوی مرکز شهر را رقم می‌زند.
نکته محلی: در انتهای کوچه اصلی کوزگونجوک، به ساحل بسفر می‌رسید. اینجا یک چایخانه روباز سنتی کنار آب وجود دارد (چایخانه Çınaraltı) که جای فوق‌العاده‌ای برای استراحت و تماشای رفت‌وآمد کشتی‌ها روی بسفر است. خوردن یک استکان چای ترک با سیمیت کنجدی زیر سایه درخت چنار، حال‌وهوای روزمره زندگی استانبولی‌ها را به شما می‌چشاند.
آدرس: محله کوزگونجوک در منطقه اسکدار (بخش آسیایی استانبول)، مابین محله اسکدار و بیکوز قرار دارد و در مجاورت ساحل بسفر است.
دسترسی: ابتدا با کشتی از اسکله‌های اروپایی (کاراتاش یا امینونو) به اسکدار بروید. از اسکدار می‌توانید سوار اتوبوس‌های خط ۱۵، ۱۵B یا ۱۵C شوید که مستقیم از کنار کوزگونجوک عبور می‌کنند و در ایستگاه کوزگونجوک پیاده شوید. حتی می‌توانید از اسکدار حدود ۲۰ دقیقه پیاده‌روی دلپذیر در امتداد ساحل انجام دهید تا به کوزگونجوک برسید. تاکسی از اسکدار تا کوزگونجوک کمتر از ۱۰ دقیقه طول می‌کشد.
هزینه: قدم‌زدن و گشتن در محله رایگان است. بازدید از داخل اماکن مذهبی نیز اغلب رایگان می‌باشد (در ساعات باز بودن). کافه‌ها و رستوران‌های محلی قیمت‌های مناسبی دارند. فقط اگر بخواهید از تورهای محلی یا راهنما استفاده کنید، هزینه جداگانه خواهد داشت.
موزه رحمی ام. کوچ (Rahmi M. Koç Museum) یکی از منحصربه‌فردترین موزه‌های استانبول است که کمتر گردشگری نام آن را شنیده. این موزه که توسط خانواده معروف «کوچ» (از کارآفرینان برجسته ترکیه) ایجاد شده، به تاریخ صنعت، حمل‌ونقل و نوآوری‌های فنی اختصاص دارد.
در محوطه‌ای بزرگ کنار ساحل شاخ طلایی، چندین سالن و فضای باز مملو از اشیاء و وسایل قدیمی جذاب انتظار شما را می‌کشند؛ از خودروهای کلاسیک، موتورسیلکت‌ها و دوچرخه‌های آنتیک گرفته تا لوکوموتیوهای بخار، تراموای نوستالژیک استانبول، کشتی‌ها و قایق‌های قدیمی. حتی یک زیردریایی واقعی مربوط به نیروی دریایی در اسکله موزه پهلو گرفته که بازدید از داخل آن برای علاقه‌مندان امکان‌پذیر است.
موزه بخش‌های جداگانه‌ای نیز دارد؛ مثل ابزارهای قدیمی، تلفن‌های رادیویی، دوربین‌ها و حتی یک بخش تعاملی به نام «چگونه کار می‌کند» که اصول کار وسایلی مثل ماشین لباسشویی و اجاق گاز را به صورت نمایش عملی نشان می‌دهد. بازدید از این موزه برای خانواده‌ها – به‌ویژه کودکان – بسیار جذاب و آموزنده است و می‌تواند تنوعی جالب در میان دیدنی‌های تاریخی استانبول باشد.
محیط موزه علاوه بر نمایشگاه‌ها، کافه‌ها و رستوران‌های جالبی هم دارد – مثلاً یک کافه روی عرشه یک کشتی قدیمی پهلوگرفته در محوطه، که تجربه نوشیدن چای کنار آب را به شما می‌دهد.
نکته محلی: بازدید از موزه رحمی کوچ را می‌توانید با گشت‌وگذار در محله‌های اطراف ترکیب کنید. در نزدیکی موزه، پارک مینیاتورک (Miniatürk) قرار دارد که ماکت مینیاتوری آثار معروف ترکیه است. همچنین پس از موزه می‌توانید با یک مسیر کوتاه به سمت جنوب، به محله‌های بالات و فنر بروید و روز خود را با قدم‌زدن در آن محله‌های تاریخی کامل کنید.
آدرس: ساحل شمالی شاخ طلایی، محله حسین‌کاپی (Hasköy)، جنب بزرگراه ساحلی. نشانی دقیق:Rahmi M. Koç Müzesi, Hasköy Cad. No:5, Beyoğlu, Istanbul.
دسترسی: بهترین راه تاکسی گرفتن از سلطان‌احمد یا میدان تکسیم است (حدود ۱۵ دقیقه زمان می‌برد). اما با حمل‌ونقل عمومی هم می‌توانید به اینجا برسید: از تکسیم اتوبوس‌های به سمت امینونو یا اینجیرلی بگیرید. همچنین با تراموا خط T1 تا ایستگاه توپخانه بروید و از آنجا اتوبوس خط ۴۷ یا ۴۷Ç به سمت Hasköy بگیرید و در ایستگاه موزه پیاده شوید.
ساعات کاری: سه‌شنبه تا جمعه ۹:۳۰ تا ۱۷:۰۰، شنبه و یک‌شنبه ۱۰:۰۰ تا ۱۸:۰۰ (دوشنبه‌ها تعطیل است).
هزینه ورودی: بلیت ورودی برای بزرگسالان حدود ۶۰۰ لیر ترکیه است و برای دانش‌آموزان و کودکان، حدود نصف این مبلغ. (این موزه شامل کارت موزه استانبول نمی‌شود و بلیت را باید جداگانه تهیه کنید. ).
اگر اهل رمان‌خوانی باشید، نام موزه معصومیت (Masumiyet Müzesi) برایتان آشناست. این موزه بر اساس رمان معروف «موزه معصومیت» نوشته اورهان پاموک (نویسنده برنده نوبل ادبیات) ایجاد شده و یکی از خلاقانه‌ترین موزه‌های استانبول است.
موزه در یک خانه قدیمی سه‌طبقه در محله چوکورجوما (Çukurcuma) نزدیک خیابان استقلال قرار دارد. در این موزه، اشیاء عجیب و یادگاری‌هایی به نمایش درآمده که گویی متعلق به شخصیت‌های داستان رمان هستند و روایتگر عشق و زندگی آن‌ها در استانبول دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی میباشند.
برای مثال، ویترین‌های شیشه‌ای مملو از خرده‌ریزهای نوستالژیک مانند بلیت سینما، عکس‌های قدیمی، لباس، جواهرات و حتی ته‌سیگار – که در داستان رمان ذکر شده‌اند – با دقت چیده شده‌اند. اورهان پاموک طی سال‌ها نگارش رمان، این اشیاء را از بازارهای آنتیک جمع‌آوری کرده و سپس موزه را بر اساس فصل‌های کتاب سامان داده است.
حاصل کار، فضایی بسیار شاعرانه و احساسی است که بازدیدکننده را به دنیای داستان می‌برد. حتی اگر رمان را نخوانده باشید، راهنمای صوتی (با صدای خود پاموک) قصه هر ویترین را برایتان تعریف می‌کند. فضای موزه نسبتاً کوچک و آرام است و حال‌وهوای دهه‌های گذشته استانبول را زنده می‌کند – انگار به مهمانی خاطرات شخصی یک خانواده استانبولی دعوت شده‌اید. این موزه در سال ۲۰۱۴ جایزه بهترین موزه اروپا را از آن خود کرد.
نکته محلی: اگر نسخه چاپی رمان «موزه معصومیت» را دارید، آن را همراه خود ببرید! پشت یکی از صفحات پایانی کتاب، بلیت ورودی رایگان به موزه چاپ شده که با مهر زدن آن در ورودی، می‌توانید یک‌بار بدون خرید بلیت وارد شوید. حتی اگر کتاب را ندارید، دیدن موزه می‌تواند شما را ترغیب کند که بعداً رمان را بخوانید و ارتباط بین اشیاء و داستان را کشف کنید.
آدرس: محله چوکورجوما، خیابان دالگیچ (Çukurcuma Caddesi) – در نزدیکی میدان تقسیم و خیابان استقلال (فاصله پیاده حدود ۱۰ دقیقه).
دسترسی: از میدان تکسیم می‌توانید پیاده از طریق خیابان استقلال و سپس خیابان‌های فرعی به سمت جنوب غربی بروید (حدود ۱۵ دقیقه پیاده‌روی). یا با تراموا خط T1 در ایستگاه توپخانه (Tophane) پیاده شوید و ۵ دقیقه پیاده به طرف بالا (جهت محله جیهانگیر) بروید. تاکسی از میدان تقسیم کمتر از ۵ دقیقه زمان می‌برد.
ساعات کاری: سه‌شنبه تا یک‌شنبه از ساعت ۱۰:۰۰ صبح تا ۱۷:۳۰ عصر (دوشنبه‌ها تعطیل است).
هزینه ورودی: بلیت بزرگسالان حدود ۵۰۰ لیر ترکیه (دانشجویی ۳۵۰ لیر). اگر رمان معصومیت را همراه داشته باشید، می‌توانید از بلیت رایگان داخل کتاب استفاده کنید. (کارت موزه استانبول در اینجا معتبر نیست. ).
قلعه یدیکوله (Yedikule Hisarı) در گوشه‌ای دنج از دیوارهای باستانی استانبول و ساحل دریای مرمره قرار دارد. نام آن به معنای «هفت برج» است، و این دژ واقعاً تاریخی دارای هفت برج مستحکم است که در دوره‌های مختلف بیزانسی و عثمانی ساخته شده‌اند.
بخش اولیه قلعه در قرن پنجم میلادی توسط امپراتوری بیزانس به عنوان بخشی از دیوار دفاعی و دروازه تشریفاتی (دروازه طلایی) ساخته شد. بعدها در دوره سلطان محمد فاتح (قرن ۱۵)، سه برج دیگر به آن اضافه شد و قلعه به شکل کنونی درآمد.
در دوره عثمانی، این مکان مدتی به عنوان خزانه سلطنتی و گاهی نیز به‌عنوان زندان دولتی استفاده می‌شد. داستان‌های تلخ و شیرین زیادی در دل دیوارهای آن نهفته است. امروزه بازدید از یدیکوله سفری است به دل تاریخ؛ با بالا رفتن از پله‌های قدیمی برج‌ها، منظره‌ای شگفت‌انگیز از دریای مرمره و گستره شهر استانبول پیش رویتان ظاهر می‌شود.
حیاط وسیع قلعه، محل عبور کشتی‌ها و چشم‌اندازی وسیع دارد. همچنین گاهی در پس‌زمینه تاریخی قلعه، رویدادهای فرهنگی و کنسرت‌های روباز تابستانی نیز برگزار می‌شوند که حال و هوایی جادویی دارند.
نکته محلی: این منطقه خارج از مسیر رایج گردشگری است، پس حتماً قبل از رفتن وضعیت باز بودن قلعه را بررسی کنید. در سال‌های اخیر برنامه بازسازی و مرمت در جریان بوده و بازدید گاه فقط با رزرو آنلاین ممکن است. بهترین زمان بازدید اواخر صبح است تا نور خوبی برای عکاسی داشته باشید. حتماً کفش راحت بپوشید چون پله‌های برج‌ها شیب زیادی دارند.
آدرس: محله یدیکوله در منطقه فاتح، انتهای جنوبی دیوارهای تاریخی شهر (نزدیک ساحل دریای مرمره).
دسترسی: برای رسیدن به یدیکوله چند گزینه دارید. خط قطار حومه (مارمارای) در ایستگاه تاریخی کازلی‌چشمه (Kazlıçeşme) توقف دارد؛ از آنجا حدود ۱۰ دقیقه پیاده‌روی تا دروازه قلعه فاصله است. همچنین خط مارمارای در ایستگاه یدیکوله نیز فعال است. گزینه دیگر، اتوبوس مستقیم از میدان تکسیم یا امینونو است. اتوبوس‌های خط BN1 یا BN2 نیز در نزدیکی قلعه توقف دارند. اگر ترافیک نباشد، تاکسی از سلطان‌احمد حدود ۲۰ دقیقه شما را می‌رساند.
ساعات بازدید: در گذشته همه‌روزه به‌جز چهارشنبه‌ها از ۹:۳۰ تا ۱۶:۳۰ باز بود، اما اکنون برای بازدید ممکن است نیاز به رزرو آنلاین قبلی برای اتباع خارجی باشد. توصیه می‌شود پیش از حرکت، آخرین اطلاعات را از سایت رسمی یا هتل خود جویا شوید.
هزینه ورودی: اخیراً برای گردشگران خارجی حدود ۲۵۰ لیر ترکیه تعیین شده است. (برای شهروندان ترک قیمت کمتر و با رزرو آنلاین است. ) اگر فقط بخواهید اطراف قلعه و دیوارهای آن را از بیرون تماشا کنید، هزینه‌ای ندارد.
جزایر پرنس (Princes’ Islands) یا جزایر شاهزادگان، مجمع‌الجزایر کوچکی در دل دریای مرمره و در نزدیکی استانبول هستند. از میان نه جزیره، چهار جزیره اصلی برای بازدید عمومی باز هستند: بویوک‌آدا، هیبلی‌آدا، بورگاز‌آدا و کینالی‌آدا.
در دوران بیزانس، این جزایر تبعیدگاه شاهزادگان و اشراف بوده‌اند. امروز اما با هوای پاک، سکوت مثال‌زدنی و طبیعت بکر، مقصدی عالی برای فرار یک‌روزه از شلوغی شهر محسوب می‌شوند.
نکته جالب اینکه ورود خودروهای موتوری به این جزایر ممنوع است؛ بنابراین خیابان‌ها از ترافیک و صدای بوق خالی‌اند. رفت‌وآمد تنها با مینی‌خودروهای برقی، دوچرخه یا پیاده انجام می‌شود. همین موضوع باعث شده آرامش جزایر کاملاً متفاوت با فضای شهری باشد.
هرجزیره شخصیت خاص (Personality) خود را دارد:
بویوک‌آدا: بزرگ‌ترین و مشهورترین جزیره که مسیرهای دوچرخه‌سواری، عمارت‌های چوبی باشکوه و کلیسای تاریخی آیا یورگی را بر فراز تپه‌ای دل‌انگیز در خود جای داده است.
هیبلی‌آدا: دومین جزیره بزرگ، با فضای سبز گسترده و مدرسه الهیات ارتدوکس معروف به مدرسه الهیات هیبلی. سواحل آرام این جزیره برای پیک‌نیک بسیار مناسب است.
بورگاز‌آدا: جزیره‌ای کوچک و بسیار ساکت با یک روستای ماهی‌گیری زیبا. خانه‌موزه فایک عباسی‌یانیک، نویسنده مشهور ترک، در این جزیره واقع شده است.
کینالی‌آدا: نزدیک‌ترین جزیره به استانبول با ساحل‌های شنی محبوب برای شنا. معمولاً محلی‌ها برای آبتنی به این جزیره می‌آیند.
در همه این جزایر می‌توانید دوچرخه کرایه کنید، در کوچه‌های پوشیده از درخت قدم بزنید یا در کافه‌های ساحلی با منظره دریا استراحت کنید. جزایر پرنس به‌ویژه در بهار و تابستان محبوب هستند، زمانی که هوا مطبوع و سواحل برای شنا مناسب‌اند. پاییز نیز فصل خلوت اما زیبایی برای بازدید است.
نکته محلی: برای بازدید یک‌روزه، صبح زود به اسکله بروید تا از اولین کشتی‌ها استفاده کرده و زمان بیشتری در جزیره باشید. در روزهای آخر هفته تابستان، بویوک‌آدا بسیار شلوغ می‌شود – اگر دنبال سکوت بیشتر هستید، هیبلی‌آدا یا بورگاز‌آدا را انتخاب کنید. حتماً کفش راحت بپوشید چون مسیرهای جزیره‌ها شیب‌دار هستند. بستنی سنتی ترکی یا ماهی تازه کبابی را در رستوران‌های محلی امتحان کنید.
آدرس: جزایر پرنس در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی استانبول در دریای مرمره واقع شده‌اند.
دسترسی: برای رفتن به جزایر، باید از کشتی‌های مسافربری (فِری) استفاده کنید. از اسکله‌های بستانجی و کادیکوی (بخش آسیایی) یا کاباتاش، امینونو (بخش اروپایی) کشتی‌ها در ساعات مختلف روز حرکت می‌کنند. معمولاً ابتدا در کینالی‌آدا، سپس بورگاز‌آدا، هیبلی‌آدا و در نهایت بویوک‌آدا توقف دارند. مسیر تا بویوک‌آدا (دورترین جزیره) حدود ۱. ۵ ساعت است. کشتی‌های تندرو هم موجود است که با هزینه بیشتر، سریع‌تر می‌رسند.
هزینه: بلیت کشتی دولتی با استانبول‌کارت حدود ۳۰ تا ۵۰ لیر است (بسته به فاصله جزیره). ورود به خود جزایر رایگان است. کرایه دوچرخه ساعتی حدود ۵۰ تا ۸۰ لیر، و استفاده از مینی‌خودروهای برقی در بویوک‌آدا حدود ۲۰ لیر برای هر نفر است. رستوران‌ها و کافه‌های جزایر کمی گران‌تر از شهر هستند.
ساعات بازدید: جزایر به‌صورت ۲۴ ساعته قابل بازدیدند (امکان اقامت شبانه هم وجود دارد)، اما کشتی‌های عمومی معمولاً از حدود ۷–۸ صبح تا ۹ شب رفت‌وبرگشت دارند. در شب کشتی کمتری هست، پس زمان بازگشت را حتماً بررسی کنید.
در اعماق بخش آسیایی استانبول، در منطقه‌ی سرسبز بیکوز، عمارتی باشکوه با سبکی متفاوت قرار دارد به نام کاخ هیدیو (Hidiv Kasrı). این کاخ در سال ۱۹۰۷ میلادی، در اوایل قرن بیستم، به‌عنوان اقامتگاه تابستانی عباس حلمی پاشا – آخرین خدیو مصر – ساخته شد.
کاخ هیدیو ترکیبی دلنشین از معماری اروپایی آرت‌نوو و عناصر شرقی را به نمایش می‌گذارد. با برج بلند و مناره‌مانند خود، در میان یک باغ و پارک بزرگ به نام «باغ چوبوکلو» قرار گرفته است. زمانی که شکوفه‌های بهاری – به‌ویژه گل‌های ویستریا – روی پرگولاهای اطراف کاخ می‌شکفند، منظره‌ای خیره‌کننده پدید می‌آید.
فضای داخلی کاخ دارای سالن‌های بزرگ با پنجره‌های بلند و تزئینات چوبی زیباست. امروزه این کاخ تبدیل به یک رستوران و کافه متعلق به شهرداری شده که صبحانه‌ها و غذاهای ترکی را با قیمت مناسب سرو می‌کند.
بسیاری از محلی‌ها آخر هفته برای صرف صبحانه در فضای باز و پیاده‌روی به اینجا می‌آیند تا از مناظر زیبای باغ و چشم‌انداز تنگه بسفر لذت ببرند. از بالای برج کاخ که با آسانسور قابل دسترسی است، می‌توانید یک دید ۳۶۰ درجه از اطراف داشته باشید؛ از یک سو جنگل‌های انبوه بیکوز و از سوی دیگر درخشش آب‌های بسفر.
نکته محلی: توصیه می‌شود روزهای وسط هفته یا صبح زود به کاخ هیدیو بروید تا ازدحام کمتر باشد و بهترین میزها در تراس باغ را برای صرف صبحانه یا چای بگیرید. همچنین در فصل بهار (اواسط آوریل)، تونل گل‌های ویستریا در محوطه کاخ به اوج زیبایی می‌رسد – دوربین خود را برای ثبت این صحنه‌ها آماده کنید!
در بخش آسیایی استانبول، محله چوبوکلو، منطقه بیکوز نشانی : Hidiv Kasrı, Çubuklu Korusu, Beykoz, Istanbul.
دسترسی: ابتدا با کشتی از بشیکتاش یا امینونو به اسکدار بروید. از اسکدار سوار اتوبوس خط ۱۵ یا ۱۵B شوید که در امتداد ساحل بسفر حرکت می‌کند و در ایستگاه “Hidiv Kasrı” پیاده شوید. مسیر بسیار چشمنواز است. راه دیگر، استفاده از متروبوس تا ایستگاه سوغوتلوچشمه و سپس اتوبوس ۱۵ است. با خودروی شخصی یا تاکسی نیز از پل بغاز (شهدای ۱۵ تموز)، حدود ۲۰ دقیقه راه است.
ساعات بازدید: محوطه پارک هر روز باز است. رستوران کاخ همه‌روزه از ساعت ۹ صبح تا ۷ عصر پذیرای مهمانان است. برای صرف صبحانه در آخر هفته‌ها بهتر است رزرو کنید، چون بسیار محبوب و شلوغ می‌شود.
هزینه: ورود به پارک و تماشای بیرون کاخ رایگان است. اگر قصد صرف غذا یا نوشیدنی داشته باشید، هزینه صبحانه بوفه آزاد حدود ۱۵۰–۲۰۰ لیر به ازای هر نفر است (قیمتی بسیار معقول نسبت به محیط تاریخی). همچنین اگر بخواهید با آسانسور به برج بروید، گاهی نیاز به خرید نوشیدنی از کافه دارد. پارکینگ مجموعه نیز ممکن است هزینه اندکی داشته باشد.
جنگل بلگراد و آربوراتوم آتاتورک – ریه‌های سبز و باغ گیاهشناسی استانبول
طبیعت‌گردان و عاشقان هوای پاک نباید جنگل بلگراد (Belgrad Ormanı) را از دست بدهند. این منطقه وسیع و جنگلی در حاشیه شمالی استانبول، به‌عنوان ریه سبز شهر شناخته می‌شود. جنگل بلگراد با بیش از ۵۰۰۰ هکتار وسعت، پر از درختان بلوط، شاه‌بلوط و کاج است و سال‌ها منبع تامین آب استانبول بوده است. هنوز هم بقایای قنات‌ها و سدهای قدیمی عثمانی در دل این جنگل دیده می‌شود.
امروزه جنگل بلگراد محبوب‌ترین مقصد مردم استانبول برای پیک‌نیک، ورزش صبحگاهی و دوچرخه‌سواری است. مسیر پیاده‌روی و دویدن آسفالت‌شده‌ای به طول حدود ۶ کیلومتر در اطراف دریاچه کوچک سد بنتلر وجود دارد که محلی‌ها برای نرمش از آن استفاده می‌کنند. در این جنگل نیمکت‌ها و آلاچیق‌های متعددی برای استراحت و برپایی پیک‌نیک میان درختان تعبیه شده است. اگر خوش‌شانس باشید، می‌توانید سنجاب‌ها و حتی لاک‌پشت‌ها را در میان بوته‌ها ببینید و صدای پرندگان متنوع، شما را از هیاهوی شهر دور کند.
در پاییز، برگ‌های رنگارنگ درختان منظره‌هایی خیال‌انگیز می‌سازند و در بهار، هوای تازه و گل‌های وحشی جنگل جان می‌گیرند.
در کنار جنگل بلگراد، آربوراتوم آتاتورک (Arboretum Atatürk) قرار دارد؛ یک باغ گیاهشناسی روباز با دریاچه‌های کوچک و بیش از ۲۰۰۰ گونه گیاه و درخت از سراسر جهان. این آربوراتوم فضایی آرام و پاکیزه دارد و برای عکاسی بسیار مناسب است، به‌ویژه انعکاس درختان و پل چوبی روی آب دریاچه بسیار محبوب است. توجه داشته باشید که آوردن خوراکی به آربوراتوم ممنوع است تا محیط طبیعی آن حفظ شود و بیشتر برای قدم‌زدن و لذت بردن از مناظر طراحی شده است.
مجموعاً جنگل بلگراد و آربوراتوم مجاورش، فرصتی عالی برای تنفس هوای تازه و تجربه‌ای متفاوت از استانبول — دور از بناهای تاریخی — فراهم می‌کنند.
نکته محلی: در روزهای تعطیل تابستان، جنگل بلگراد بسیار شلوغ می‌شود؛ اگر دنبال سکوت هستید، صبح زود و در روزهای وسط هفته بروید. ورود به آربوراتوم در آخر هفته‌ها ممکن است با صف همراه باشد چون ظرفیت محدود دارد و قیمت بلیت در این روزها بیشتر است. همراه داشتن آب آشامیدنی، کرم ضد حشره و زیرانداز کوچک برای نشستن توصیه می‌شود. همچنین طبق قوانین، روشن کردن آتش برای کباب در اکثر بخش‌های جنگل مجاز نیست، مگر در محلهای تعیین‌شده و با پرداخت هزینه.
آدرس: منطقه سارییر در شمال استانبول. ورودی اصلی جنگل در نزدیکی روستای باهچه‌کوی (Bahçeköy) قرار دارد. فاصله از میدان تکسیم حدود ۱۵ کیلومتر به سمت شمال است.
دسترسی:
با خودرو: از بزرگراه TEM خروجی سارییر و سپس تابلوهای Belgrad Ormanı را دنبال کنید. پارکینگ‌های متعددی در منطقه موجود است.
با حمل و نقل عمومی: بهترین گزینه اتوبوس T42 از میدان تکسیم به سمت باهچه‌کوی است که مسیرش در امتداد بسفر بوده و حدود یک ساعت طول می‌کشد. در باهچه‌کوی پیاده شده و حدود ۱۵ دقیقه پیاده‌روی تا دروازه جنگل دارید.
همچنین می‌توانید با مترو خط 2M تا ایستگاه آخر (هاجی‌عثمان) بروید و از آنجا تاکسی آنلاین یا اتوبوس‌های محلی به باهچه‌کوی بگیرید.
ساعات و هزینه:
جنگل بلگراد به طور کلی شبانه‌روزی باز است، ولی ورود خودرو از غروب به بعد محدود می‌شود. ورود پیاده رایگان است، اما برای پارک خودرو حدود ۵۰ لیر هزینه روزانه دریافت می‌شود.
آربوراتوم آتاتورک همه روزه به جز دوشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعدازظهر باز است. بلیت ورود در روزهای هفته حدود ۲۰ لیر و در آخر هفته‌ها حدود ۳۰ لیر است. کودکان و دانشجویان تخفیف دارند. کارت موزه در این مکان قابل استفاده نیست.
نتیجه گیری
استانبول شهری لایه‌لایه و پررمزوراز است که هر بار سفر به آن می‌تواند تجربه‌ای تازه رقم بزند. جاذبه‌های گردشگری مشهور استانبول مانند کاخ‌ها و مساجد عظیم، تنها بخشی از جذابیت‌های این شهر را نشان می‌دهند. با قدم گذاشتن در مسیرهای کمتر پیموده‌شده — از محله‌های رنگارنگ گرفته تا باغ‌ها و جزایر آرام — می‌توانید روح واقعی استانبول را احساس کنید؛ شهری که در گوشه‌گوشه‌اش تاریخ و فرهنگ غنی با زندگی روزمره مردم گره خورده است.
دیدن این مکان‌های کمتر شناخته‌شده، شما را از ازدحام توریست‌ها دور می‌کند و فرصتی می‌دهد تا با مردم محلی گفت‌وگو کنید، در کافه‌های قدیمی نفس بکشید و جنبه‌های متفاوتی از استانبول را تجربه کنید. بنابراین، دفعه بعد که عازم این شهر افسونگر شدید، فراتر از مسیرهای همیشگی قدم بردارید و گنجینه‌های پنهان آن را کشف کنید. مطمئن باشید خاطراتی که از این مکان‌های خاص می‌سازید، به یادماندنی‌ترین بخش سفر شما به شهر جاودانه استانبول خواهد بود.
تجربه ای کامل با سفرو ایرانیان
متسوادی (Mtsvadi) –
کباب مشهور گرجی که مشابه کباب چنجه خودمان در ایران است. متسوادی از تکه‌های گوشت (معمولاً بره یا گوساله) تهیه می‌شود که روی سیخ و زغال کبابی می‌شوند. تفاوت آن با کباب‌های منطقه‌ای دیگر در این است که گرجی‌ها برای مزه‌دار کردن این کباب اغلب فقط از نمک استفاده می‌کنند تا طعم طبیعی گوشت حفظ شود. متسوادی را در جشن‌ها و دورهمی‌ها زیاد می‌بینید و معمولاً همراه با سس‌های محلی مثل سس آلو ترش (تکمالی) و نان سنتی شوتی سرو می‌کنند. اگر اهل غذای گوشتی هستید، این کباب آبدار و دودی را نباید از دست بدهید.
